Ixiolirion tataricum

Ixiolirion tataricum

Standplaats:
Ixiolirion is een mooie plant voor in de rotstuin. Hij houdt van zon en warmte en een doorlatende, zandige grond. Men plant de bollen in de herfst op een diepte van 10-15 cm, het liefst in kleine groepen. De bollen moet men tegen vorst beschermen met een 10 cm dikke bladlaag. Bij een zware grond of bij zeer natte zomers moet men de bollen na het verwelken van de bladeren uitgraven en tot de herfst op een droge plaats bewaren.

De bloembollen gedijen het beste wanneer u ze op een zonnige en beschutte plek plant. Zo beschermt u ze tegen regen en wind. Plant de Ixiolirion bijvoorbeeld in de buurt van een muurtje. Hark in de winter wat blad bij elkaar, op de plaatsen waar de Ixiolirion staat, als extra bescherming tegen de vorst.

Kenmerken:
Ixiolirion is een weinig bekend, sierlijk exotisch aandoend bolgewas uit de narcissenfamilie. Zijn natuurlijke verspreidingsgebied strekt zich uit van Afghanistan via Iran tot in Turkije. De bollen zijn ongeveer 3 cm lang en hebben een lange hals. De bladeren zijn smal en grasachtig. De donker- tot bleekblauwe, trechterbloemen zijn tot 4 cm lang en zitten in schermachtige bloeiwijzen. Ze bloeien in mei en juni.
 

Bloemen :
Tijdens de lente verschijnen er prachtige blauwe bloemen aan de lange hals van de Ixiolirion tataricum. De exotische trechtervormige bloemen hebben een lengte van 4 - 5 cm, de mooie smalle bladeren hebben wat weg van gras. De bloeiwijze is schermachtig en lijkt op de bloemen van een Lelie. Een volwassen Ixiolirion kan 40-50 cm hoog worden.

Planten :
De beste tijd om de Ixiolirion bollen te planten is tijdens de herfstmaanden, vanaf eind september. Plant de bloembollen op een diepte van 10 - 15 cm., het liefst in kleine groepen bij elkaar. Houdt hierbij ongeveer een plantafstand van 10 cm.

Gebruik :
De Ixiolirion tataricum heeft weinig verzorging nodig en verwildert gemakkelijk. Dat betekent dat u de bloembollen na de bloei gewoon in de grond kunt laten zitten. Ze zullen zichzelf vermeerderen en het volgende jaar rijker bloeien. Om de plant eventueel een handje te helpen met deze verwildering, kunt u het rijpe zaad verzamelen en uitstrooien. Na verloop van tijd zullen ook op die plekken de prachtige blauwe bloemen verschijnen.

Eigenschappen: •
Standplaats lichtbehoefte: zon
•deze plant is vorstgevoelig 
•geschikt voor gebruik in de vasteplanten border 
•geschikt voor groepsbeplantingen 
•deze plant vraagt of gedijt goed op droge gronden

Vermeerderen :
Vermeerdering is mogelijk door broedbollen en door zaaien. De bolletjes worden in de herfst afgenomen. Het zaad verzamelen je meteen wanneer het rijp is. Ixiolirion zaait zich soms ook zelf uit.

Weetjes :
 

Het natuurlijk verspreidingsgebied van de Ixiolirion strekt zicht uit van Afghanistan via Iran tot in Turkije, waar ze in droge en koude steppen groeit. Het is een exotisch aandoend bolgewasje uit de narcissenfamilie (Amaryllidaceae). Het wordt ook wel Bergamaryllis genoemd.

Ixiolirion Tataricum heeft blauwe trechterbloemen en grasachtig blad.

Niet volledig winterhard moet dit plantje in de winter beschermd worden met een dikke bladlaag.

Staan ze op natte grond is het beter om ze uit de grond te halen en vorstvrij droog te bewaren.